Her şey boş bu dÜnyada sevgiden gayrı,
İnsanlar renk renk biçim biçim ayrı ayrı,
Yaşanan acılar ÜzÜntÜler ise hepsi aynı,
Yer ayrı zaman ayrı acının tadı ise aynı.

Söylenen yalanlar aynı doğrular da aynı,
Her zaman ağlayanlar aynı gÜlenler aynı,
GÜlmeyi unutanlar aynı çile çekenler aynı,
Ağlamayı hiç bilmeyenler ağlatanlar aynı.

Sevenler hep aynı hiç sevmeyenler aynı,
Sevilenler aynı sevgiden nasipsizler aynı,
Umutlar aynı umutsuzluğa dÜşenler aynı,
Yaşayanlar aynı o yaşamayanlar da aynı.

Bilenler de aynı hiç bilmeyenler de aynı,
DÜrÜst olan aynı dÜrÜst olmayan da aynı,
Zalimde bu dÜnyada aynı mazlumda aynı,
Fani dÜnyada adalet ayrı ötekinde ayrı.



YALAN DÜNYA

Yürü bire yalan dünya
Sana konan göçer bir gün
İnsan bir ekine misal
Seni eken biçer bir gün

Ağalar içmesi hoştur
O da züğürtlere güçtür
Can kafeste duran kuştur
Elbet uçar gider bir gün

Aşıklar der ki n'olacak
Bu dünya mamur olacak
Haleb'i Osmanlı alacak
Dağı taşa katar bir gün

Yerimi serin bucağa
Suyumu koyun ocağa
Kafamı alin kucağa
Garip anam ağlar bir gün

Yer yüzünde yeşil yaprak
Yer altında kefen yırtmak
Yastığımız kara toprak
O da bizi atar bir gün

Bindirirler cansız ata
İndirirler tuta tuta
Var dünyadan yol ahrete
Yelgin gider salın bir gün

Karac'oğlan der nasıma
Çok işler gelir başıma
Mezarımın baş taşına
  Baykuş konar öter bir gün.


Not: Alıntıdır